dinsdag 3 november 2015

Rueda is leuk, maar ik leer er niet beter van dansen.

Ik ben dol op Rueda dansen; het levert gegarandeerd een berg plezier en een hele hoop beweging op. Voor mij is het één van de beste zondagsmiddagbestedingen die ik ken. Na het dansen nog gezellig borrelen met mijn mede-dansers en ik ben helemaal blij.

Rueda dansen is stress-vrij. Ik hoef niks, alleen maar de figuren die door de Cantante geroepen worden uit te voeren, en zorgen dat ik klaar sta om door te dansen met de volgende man die mijn richting uit draait. Gezellig bewegen binnen mijn comfortzone dus.

Hoe anders was dat afgelopen weekend, op een feest van Dance4two waar ik was. Ik danste met 5 voor mij nieuwe danspartners (goede en creatieve dansers), waarbij ik zo snel mogelijk hun manier van leiding geven probeerde te begrijpen, poogde te antwoorden op hun body moves, en bovenal bezig was om niet te gaan gillen van schrik als ik losgelaten werd voor een stukje Rumba met zo'n 'vreemde'  man... 

Het was moeilijk, het was leuk, het was spannend, het was mijlenver buiten mijn comfortzone en ik heb tijdens het feest minstens zoveel geleerd als gedurende de workshops overdag. 

Omdat ik me 'moest' laten leiden door een voor mij onbekende partner, omdat ik er OK mee probeerde te zijn dat ik soms totaal niet begreep wat er van me gevraagd werd en toch door danste, omdat ik weer wat vrijer durfde te bewegen, steeds beter leer te schudden met schouders en heupen... 
Ik had een geweldige avond en was na afloop totaal gesloopt. Zoveel onverwachte en onvoorspelbare momenten!

Rueda is op een bepaalde manier voorspelbaar: Iedereen kan leren welke pasjes je moet zetten op een bepaald commando. Maar voor je het weet, danst een groep Rueda zoals paarden in de manege-bak bewegen. Je weet wel, de instructeur roept "DRRRRRAF!" en alle paarden reageren op het stemcommando, ongeacht de aan- of afwezige leiding van hun berijder...

Nu wil ik mezelf en mijn mededansers natuurlijk niet vergelijken met een stel manegepaarden, maar het gevaar van dansen met voice-control in plaats van in contact met je danspartner via leiden en volgen is reëel. Grote aantallen vrouwen gaan een figuur alvast uitvoeren, voordat hun heer ook maar iets aangegeven heeft. (Gelukkig doe ik dat nooit, wink wink)

Kortom, ik blijf met groot enthousiasme Rueda dansen, maar voor verbetering van mijn danstechniek en verdere ontwikkeling van mijn eigen stijl heb ik goede danslessen en vooral heel veel vrij dansen met wisselende partners nodig!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten